«Κι έτσι η θλιμμένη Ψυχή που πέρασε από εκεί μέσα από σκοτεινό γυαλί μονάχα την παρατηρεί.»*! Η μόνη φορά που άνοιξες την ελπίδα να αισθανθείς… και την έκλεισες ξανά . Αμέσως. Σκιά αυτών που ονειρεύτηκες. Ναι, ακόμη και για εκείνα τα δευτερόλεπτα ονειρεύτηκες :Χαρούμενα γέλια, λαμπερά μάτια, τρέξιμο σε πράσινα λιβάδια και ατελείωτες νύχτες μπροστά στην φωτιά σε χρυσές αμμουδιές. Δύο άτομα να στέκονται μαζί και να προχωρούν. Δύο μισά που ενώθηκαν και υπάρχουν σαν οντότητα.
Αισθήματα απόλαυσης , αισθήματα πόθου… αισθήματα αλήθειας και αγάπης. Όχι κάτι που θα σε κάνει να ντραπείς , νέα μα τόσο οικεία. Συνέχεια… φυσική ροή των πραγμάτων. Κοινές επιθυμίες, κοινές σκέψεις… κοινή ύπαρξη. Απόσταση μηδαμινή, όσο μακριά και αν βρίσκεσαι! Ψυχή που απλά έχει παραδοθεί σε μια ένωση. Δύο μέρη που επιτέλους γνωρίστηκαν, κι όλα αυτά από μια απλή σύμπτωση.
Σύμπτωση ή προσδοκία. Αναπάντεχη συνάντηση ή αναμενόμενη στιγμή. Κι όλα αυτά χαμένα. Χαμένα από την πολύ σκέψη για την αποφυγή κάθε λάθους. Λάθους που όμως γεμίζει τα κενά. Όχι, σκέψη για το παραμικρό, σε βαθμό που το χάνεις. Χάνεις τη δυνατότητα, ίσως τη μοναδική δυνατότητα, επιτέλους να ζήσεις. Ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις να δώσεις αξία στον εαυτός σου και στην ύπαρξή σου. Όλα έτσι απλά χαμένα, με σκυφτό κεφάλι και αυτόχειρη καταστροφή επιστρέφεις. Επιστρέφεις στο «δικό σου σπιτικό»!
*“And thus the sad Soul that here passes. Beholds it but through darkened glasses.” – Edgar Allan Poe- Dreamed land
20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009
POWERLESS POWER
Αισθήματα απόλαυσης , αισθήματα πόθου… αισθήματα αλήθειας και αγάπης. Όχι κάτι που θα σε κάνει να ντραπείς , νέα μα τόσο οικεία. Συνέχεια… φυσική ροή των πραγμάτων. Κοινές επιθυμίες, κοινές σκέψεις… κοινή ύπαρξη. Απόσταση μηδαμινή, όσο μακριά και αν βρίσκεσαι! Ψυχή που απλά έχει παραδοθεί σε μια ένωση. Δύο μέρη που επιτέλους γνωρίστηκαν, κι όλα αυτά από μια απλή σύμπτωση.
Σύμπτωση ή προσδοκία. Αναπάντεχη συνάντηση ή αναμενόμενη στιγμή. Κι όλα αυτά χαμένα. Χαμένα από την πολύ σκέψη για την αποφυγή κάθε λάθους. Λάθους που όμως γεμίζει τα κενά. Όχι, σκέψη για το παραμικρό, σε βαθμό που το χάνεις. Χάνεις τη δυνατότητα, ίσως τη μοναδική δυνατότητα, επιτέλους να ζήσεις. Ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις να δώσεις αξία στον εαυτός σου και στην ύπαρξή σου. Όλα έτσι απλά χαμένα, με σκυφτό κεφάλι και αυτόχειρη καταστροφή επιστρέφεις. Επιστρέφεις στο «δικό σου σπιτικό»!
*“And thus the sad Soul that here passes. Beholds it but through darkened glasses.” – Edgar Allan Poe- Dreamed land
20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009
POWERLESS POWER
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου